psalm

tyle lat bez ciebie bez celu wbrew sobie
czując że bez sensu jest cokolwiek robię
a jeszcze ten ciężar ku większej rozpaczy
czasu który w pamięć jak zadra się whaczył
gdy wszystko się zdało tak proste i jasne
jakby rozświetlone twoim było blaskiem
że podnieść by można i przesunąć górę
a zostało trwanie jedynie ponure
z bólem niegasnącym po czymś utraconym
wyrwanym wraz z sercem przez drapieżne szpony
i poczuciem po tym dziury w sobie wielkiej
przez którą radości przelatują wszelkie
niczym wiatr przez żeber kościotrupa ażur
lecz liście zmiatając na wspomnień cmentarzu
czuję cię w powietrzu twój oddech i dotyk
i wstydzę się siebie kiedy myślę o tym
ale mam nadziei odrobinę w głębi
że mnie mimo wszystko całkiem nie potępisz
wierzyć chcę że jesteś w każdej chwili obok
i czuć się silniejszy odrobinę tobą
kiedy miłość we mnie w popiół wypalona
może krztę godności zachowam nim skonam
a chociaż wciąż idę przez krainę ciemną
nie całkiem zły jestem bo ty jesteś ze mną

2017