Ważne są tylko te dni... ♫

tyle było dni

tyle miałeś szans

nie zrobiłeś nic

minął dobry czas

gdy nadzieję masz

na przyszłości dni

jedno musisz znać:

nie zmieni się nic

bo ważne są tylko te dni które dawno za nami

ważnych jest kilka tych chwil które wciąż wspominamy

pewien taki ktoś

kupił dom i sad

chciał znaleźć to coś

ale w pustkę wpadł

choć majątek prysł

nie odnalazł się

dopadły go dni

przeszłe mówiąc że:

ważne są tylko te dni które dawno za nami

ważnych jest kilka tych chwil które wciąż wspominamy

 

jak odnaleźć ludzi

którzy byli z nami?

jak się przestać łudzić

że się znów spotkamy?

czy słuchać się starasz

serca czy rozumu

czy trzymasz się z dala

od tępego tłumu -

nie znajdziesz tych wszystkich

przez czas pokonanych

nie poskładasz myśli

w kawałki strzaskanych

jak odnaleźć w sobie

radość i nadzieję?

może znajdziesz w grobie -

czasu już niewiele

ważne są tylko te dni które dawno za nami

ważnych jest kilka tych chwil które wciąż wspominamy

 

2021

inspiracja / parafraza / zapożyczenia z: M. Grechuta

♫ na melodię: M. Grechuta

Ptasia stołówka

wnet po pierwszych uśmiechach

ciężkiego od zimna słońca

budzą się w sadzie drzewa

gdy ktoś gałęzie ich trąca

z nich bacząc wokół rozważnie

czy wstaje bezpiecznie dzień nowy

sikorki lądują pod daszkiem

w żakietach cytrynowych

a już to z gałązki sąsiedniej

to z daszku im sypią na głowy

śnieg wróble tak głodne jak biedne

w płaszczykach szarobrązowych

i stają o ziarno w zawody

i skaczą i płoszą się wzajem

jak gdyby to były ich gody

nie walka kto bardziej się naje

huśtawki ich kule są tłuste

a kolby to karuzele

ptak w ptaka gabinet jest luster

lunapark co dzień jak w niedzielę

wirują ziarenka barwami

w nich blade mieni się słońce

i dzięcioł się skusi czasami

wbić dziób w oczka siatki wiszącej

ten siądzie ten sfrunie ten dziobnie

idź precz! podziel się! już wystarczy!

to kłócą się to znowu zgodnie

ucztują na koszt ptasiej karczmy

co spadnie im w śnieg z wysokości

wybiorą w nim brodząc jak dzieci

a sójka co też tutaj gości

choć duża to tchórzem obleci

2021

Noli turbare circulos meos

przyjęli uchodźcę z Mayflower

naiwnie życzliwi Indianie

płoche jelenie sikorki małe

wśród siebie dali mieszkanie

i wolność od ludzkiej głupoty

przed autodestrukcją schronienie

ciszy spokoju pieszczoty

leśnego życia spełnienie

 

za lasem moja pogarda

dla tego co tam zostało

cywilizacja nie warta

by tęsknić choć chwilę małą

 

niech świat ich tam pozostanie

mój tu gdzie drzewa i rzeka

nie wyrżnę was zbawcy Indianie

choć wszystkich zagłada nas czeka

nadejdą żołdacy tu tępi

z Rzymu by niszczyć i ścinać

podepczą moje okręgi

i nikt ich i nic nie powstrzyma

2021

Skrzydła

z marzeń naiwnych w puchu pisklęcia

o złotych blaskach w skrzydeł bieli

wyrwały pióra tajne zaklęcia

inni ku słońcu wzlecieli

i promieniami lotki pieszcząc

w  bólem rozdarte promyki

wiatrem z błękitu nieśli złowieszczo

brzmiące orlęciu okrzyki

nie wzlecisz w przestwór ażeby słońcu

jak król w królewskie popatrzeć oko

by nadać barwy na skrzydeł końcu

śniegiem skradzionym obłokom

nie chwycisz prądu ciepła pod skrzydła

niesiony zmysłów zawrotem

jak Ikar gdy mu ziemia tak zbrzydła

że nie chciał wracać z powrotem

przeszły do lotów lata najlepsze

a niebo co w orlim oku

od łez zdawało się jeszcze większe

ciemniało w żalu i mroku

wyzbył się nielot światła i ciepła

skrzydeł słonecznej pozłoty

błądząc nocami w tęsknoty piekłach

przeklinał wysokie loty

aż obrósł w pióra czarne od nocy

i charkot kruczy się z gardła

wyrwał ku chwale nieznanej mocy

co skrzydła mu rozpostarła

kruk w ciemność wzbija lot każdą nocą

zaklęć złych siły zwyciężył

gwiazd iskry w oczach czarnych migocą

na skrzydłach srebrzy się księżyc

 

2021