Bądź mi na dłoni drżącym motylem
kawę herbatę spijmy z cytryną
zostaw po sobie jaśniejszą chwilę
zanim w przeszłości wszystkie zaginą
nie dbam czy będziesz o mnie pamiętać
czy to dla ciebie miało znaczenie
ostatni uśmiech a potem pętla
i pozostanę jedynie cieniem
w oddali za mną światło blednieje
a w nim twój płomyk jak iskra w nocy
mrok coraz gęstszy zdusił nadzieję
by mnie zawrócić już nie ma mocy
jeszcze ostatnie w ciemność spojrzenie
w głowie wspomnienia błądzą dziecinne
łza jedna po niej tylko westchnienie
ból krótki który zakończy inne
jeśli rozumiesz choć odrobinę
ból nieustanny i lęk przed wszystkim
jeśli wiesz jak jest w ciemną godzinę
czuć się zupełnie obcym dla wszystkich
jeśli choć drobny wyrzut sumienia
masz że się zrobić mogło coś więcej
zamiast łatwego mnie potępienia
może dla żalu znajdzie się miejsce
2022
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz